Όλοι όσοι γνωρίζουν τα στοιχειώδη αναφορικά με την πολιτική και τις διεθνείς ειδήσεις, ξέρουν πως στις Ηνωμένες Πολιτείες ένας εκλεγμένος Πρόεδρος έχει το δικαίωμα της επανεκλογής μονάχα μία φορά. Μπορεί δηλαδή να μείνει στον θώκο για δύο τετραετίες.
Ο λόγος; Διότι ο ίδιος ο νομοθέτης κρίνει πως δύο ολοκληρωμένες θητείες αρκούν…. και περισσεύουν ώστε να δείξει μία κυβέρνηση τις δυνατότητες της και να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο έργο. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και στην Γαλλία.
Ορισμένες φορές βέβαια, για να αντιληφθεί ένας πολιτικός πως το πλήρωμα του χρόνου έχει έρθει, και πως πρέπει να κάνει ένα βήμα πίσω, παραχωρώντας τη θέση του σε νεότερους και περισσότερο φιλόδοξους, δεν είναι απαραίτητο να τον υποχρεώνει ο νόμος. Είναι θέμα αυτογνωσίας.
Ένα πρόσφατο και πολύ ταιριαστό παράδειγμα είναι η πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας. Η Τζασίντα Αρντέρν ανακοίνωσε πως δεν θα διεκδικήσει μία νέα θητεία, καθώς θεωρεί πως ολοκλήρωσε το έργο της και πως δεν έχει να προσφέρει στη χώρα της από τη θέση της πρωθυπουργού κάτι περισσότερο.
Το ακόμα πιο παράδοξο ειναι πως δηλώνει βέβαιη πως εκείνη και το κόμμα της θα κέρδιζαν τις επερχόμενες εκλογές, εντούτοις αντιλαμβάνεται πως το πλήρωμα του χρόνου για την ίδια έχει έρθει, και πως η απόσυρση από τη ενεργό δράση, είναι αναγκαία.
Τι επέλεξε στην ουσία; Μία ηρωική έξοδο, ένα αξιοπρεπές τέλος. Το οποίο τιμά την ίδια, δίνει χώρο σε νέους πολιτικούς να δοκιμάσουν τις δυνατότητες τους.
Στον… μικρόκοσμο του Διονύσου, όλες αυτές οι παραπάνω έννοιες είναι άγνωστες για τον Δήμαρχο, Γιάννη Καλαφατέλη. Η υποψηφιότητα του στις εκλογές του 2023 θα είναι η 7η συνεχόμενη τα τελευταία 25 χρόνια.
Είναι σχεδόν κωμικοτραγικό να πιστεύει πως υπάρχει ακόμα κάτι περισσότερο να προσφέρει από το αξίωμα του Δημάρχου. Άλλωστε, είναι ομολογία αποτυχίας, να ζητάς 12 ολόκληρα χρόνια για να μπορέσεις να πράξεις τα στοιχειώδη.
Έπειτα από δύο θητείες, οι υποδομές στο Διόνυσο παραπαίουν, έργα μένουν μη ολοκληρωμένα, ενώ τα προβλήματα με την καθαριότητα πολλαπλασιάζονται.
Μάλλον λοιπόν ο Γιάννης Καλαφατέλης χρειάζεται άλλα τέσσερα χρόνια για να κάνει φέρει εις πέρας αυτό που δεν μπόρεσε, και που κυρίως δεν προσπάθησε τα προηγούμενα οκτώ έτη που προηγήθηκαν.